Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017

Είναι παράνομη η απόρριψη ανακοπής λόγω αοριστίας;

Διευκρινίζω ότι η παρούσα ανάρτηση δεν έχει (ακόμα) ποινικό σκέλος. 

Αυτό τον καιρό πραγματεύομαι το περιεχόμενο της σχετικής μήνυσης, οπότε, όταν το ολοκληρώσω θα το αναρτήσω προς γνώση των δανειοληπτών, ώστε να μπορούν να καταθέτουν μηνύσεις κατά δικαστών που απορρίπτουν ανακοπές (ή και μεμονωμένους λόγους ανακοπής) λόγω αοριστίας και απορρίπτουν την επέκταση του δεδικασμένου των αποφάσεων επί Συλλογικών Αγωγών στις ατομικές δίκες των καταναλωτών.

Το αστικό σκέλος, που αποδεικνύει ως μη νόμιμη την αποδοχή της ένστασης αοριστίας και την εντεύθεν απαγγελία της σε απόφαση ανακοπής που ασκεί καταναλωτής κατά διαταγής πληρωμής τράπεζας, έχει ως εξής:

Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2017

ΠΠΑθηνών 799/2017 και 800/2017: Τα σχέδια των αποφάσεων

Εκδόθηκαν οι αποφάσεις 799/2017 και 800/2017 Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών επί Συλλογικών Αγωγών που άσκησαν καταναλωτικές οργανώσεις κατά των τραπεζών «ΕΘΝΙΚΗ» και «Alpha Bank». Με κλικ επάνω στους αριθμούς των αποφάσεων μπορείτε να καταβάσετε τα κείμενα σε μορφή pdf στον υπολογιστή σας.

Θυμίζω ότι είχε προηγηθεί η 334/2016 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που είχε κρίνει με όμοιο τρόπο για τα δάνεια σε CHF της Eurobank, ενώ αναμένεται η έκδοση αντίστοιχης αποφάσεως για τα όμοια δάνεια της Τράπεζας Πειραιώς.

Οι καταναλωτικές οργανώσεις είναι το Ινστιτούτο Καταναλωτών (ΙΝΚΑ) Κρήτης, το Ινστιτούτο Καταναλωτών (ΙΝΚΑ) Αιτωλοακαρνανίας και η Γενική Ομοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδας (ΓΟΚΕ).

Στις αγωγές συμμετείχαν ο Σύλλογος Δανειοληπτών Ελβετικού Φράγκου (ΣΥΔΑΝΕΦ) και περίπου 1000 δανειολήπτες και εγγυητές, που είχαν λάβει δάνειο αυτής της φύσης.
  
Με τις νέες αποφάσεις κρίθηκε ότι οι όροι των συμβάσεων των δανείων αυτών, που προέβλεπαν ότι ο δανειολήπτης υποχρεούται να επιστρέψει το ποσό που δανείστηκε με βάση την εκάστοτε τρέχουσα ισοτιμία είναι άκυροι ως καταχρηστικοί, λόγω της αδιαφάνειάς τους.

Συγκεκριμένα έκριναν:
  1. Η υπογραφή και παραλαβή προδιατυπωμένων συμβάσεων και επιστολών δεν δύναται να θεωρηθεί πλήρης και ορθή εκτέλεση των προσυμβατικών (=πριν από την υπογραφή της σύμβασης) υποχρεώσεων των τραπεζών, για επαρκή ενημέρωση και πληροφόρηση,
  2. η προσυμβατική (=πριν τη σύναψη της σύμβασης) ενημέρωση που παρείχαν οι τράπεζες ήταν ελλιπήςμ
  3. η ενημέρωση αυτή έπρεπε να γίνεται από ειδικά καταρτισμένους και ειδικά πιστοποιημένους υπαλλήλους, οι οποίοι θα είχαν την απαιτούμενη γνώση για την προώθηση ενός τόσο σύνθετου προϊόντος,
  4. ακόμα και κάποια παραδείγματα που μεταχειρίζονταν οι τράπεζες ήταν παραπλανητικά, ώστε να εμφανίζουν τα δάνεια αυτά άκρως ελκυστικά,
  5. θα έπρεπε να επεξηγείται από τις συμβάσεις ειδικά η λειτουργία της συναλλαγματικής ισοτιμίας σε σχέση με την διακύμανση του επιτοκίου, ώστε οι καταναλωτές να μπορούν να διαγνώσουν τις οικονομικές συνέπειες που είχε η σύναψη μιας τέτοιας σύμβασης,
  6. η διαφήμιση της ισχύος του ελβετικού νομίσματος στο πλαίσιο ενδεχόμενης επένδυσης στο νόμισμα αυτό, θα ήταν ενδεχομένως θεμιτή. Αλλά στο πλαίσιο ενημέρωσης για τον συναλλαγματικό κίνδυνο ήταν αθέμιτη.

Εξαιρετικά σημαντικό είναι ότι οι αποφάσεις δέχονται ότι τα δάνεια ΔΕΝ ήταν δάνεια σε αυτούσιο συνάλλαγμα αλλά δάνεια που είχαν ρήτρα συναλλάγματος, αφού ο δανειολήπτης φερόταν να «λαμβάνει» το δάνειο σε ευρώ, μετά από «μετατροπή» του CHF, στο οποίο είχε συμφωνηθεί η αρχική δανειοδότηση.

Ως προς το σημείο αυτό, οι αποφάσεις δέχονται ότι επρόκειτο για προϊόντα συνδεδεμένα με την αγορά συναλλάγματος.

Έτσι, παρά τις καταβολές των δανειοληπτών, το ποσό της οφειλής τους αυξανόταν, λόγω της μεταβολής της ισοτιμίας.


Με βάση αυτά απαγορεύτηκε στις τράπεζες «ΕΘΝΙΚΗ» και «Alpha Bank» να διατυπώνουν, να επικαλούνται και να χρησιμοποιούν στις συναλλαγές τους, τέτοιους όρους.


Οι αποφάσεις ταυτίζονται με την πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) στην υπόθεση C-186/16, καθώς και με την παλαιότερη απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση C-26/13.

Ακολουθούν τα κείμενα των αποφάσεων για μελέτη.


de jure app