Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016

Γράμμα στον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου

Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε,
Ήθελα εδώ και πολύ καιρό να σας εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία που πήρατε να στηρίξετε δημοσίως το «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015.

Η πρωτοβουλία αυτή σηματοδότησε την σταθερή προσήλωση του «πρώτου επιστημονικού συλλόγου της χώρας» στην Ευρωπαϊκή προοπτική όλων μας. Συστρατευτήκαμε με πλήθος επίλεκτων προσωπικοτήτων της χώρας, όπως ο κος Τζήμερος, ο κος Καμίνης, ο κος Γεωργιάδης, ο κος Σαμαράς, ο κος Βενιζέλος, η κα Γεννηματά και από τον χώρο των ΜΜΕ, ο κος Μπογδάνος («ΣΚΑΙ»), η κα Σαράφογλου («ΜEGA») κα. Με την ευκαιρία αυτής της επιστολής, δεν Σας κρύβω, ότι ένιωσα ιδιαίτερα περήφανος για αυτή την ιδεολογική και διανοητική μας πρωτοκαθεδρία.

Προτείνατε ένα επίπονο «ναι», ώστε να μείνουμε στο σκληρό πυρήνα της Ευρώπης και να συνταχθούμε με τις απαιτήσεις των πιστωτών της χώρας, οι οποίες, κατά τους κυβερνώντες, ονομάζονται «μεταρρυθμίσεις».

Γνωρίζατε εξ αρχής, ότι στις «μεταρρυθμίσεις» αυτές συμπεριλαμβάνονταν τόσο οι αλλαγές του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, όσο και οι αλλαγές στο ασφαλιστικό. Παρόλα ταύτα, Εσείς, με παρρησία και τόλμη, τολμήσατε να υπερβείτε τα μέχρι τότε δεδομένα και να θέσετε το καλό της χώρας πάνω από το συντεχνιακό συμφέρον. Σας θαύμασα. Σχεδόν δάκρυσα (όπως και ο κος Μπογδάνος), όταν διάβασα την ανακοίνωσή Σας.

Τα ιστορικά γεγονότα είναι, βεβαίως, γνωστά. Το «ΝΑΙ» ηττήθηκε εκλογικά. Βλέπετε, η αδαής Ελληνική κοινωνία δεν πρόλαβε να καταναλώσει τις υπερποσότητες φόβου που της διοχετεύθηκαν. Ψήφισε «ΟΧΙ».

Στο σημείο αυτό, επιτρέψατέ μου μια παρέκβαση. Θεωρώ το εκλογικό αποτέλεσμα εξωφρενικό! Πρέπει να εφευρεθούν πιο πρόσφορες μέθοδοι χρήσης αυτού του πολιτικού όπλου, δηλαδή του φόβου, ώστε να είναι πιο αποδοτικό και να οδηγεί στην άμεση δημοκρατική νομιμοποίηση. Δεν μπορεί να ψηφίζει ο καθένας ότι θέλει.

Κλείνοντας την παρέκβαση, επανέρχομαι στο θέμα μου, υπενθυμίζοντας την ολοκληρωτική πολιτική επικράτηση του «ΝΑΙ». Ευτυχώς, ο πρωθυπουργός μας, κος Τσίπρας, συντάχθηκε επί της ουσίας με τις θέσεις του «ΝΑΙ» και δεν έθεσε σε διακινδύνευση τα τόσα πλεονεκτήματα από τη συμμετοχή της χώρας μας στην ΕΕ.

Θεωρώ υψίστης σημασίας την συνδρομή Σας σε αυτή την επικράτηση. Μάλιστα, είναι τέτοιος ο θαυμασμός μου προς τις ενέργειές Σας, ώστε, παραβλέπω τις κραυγές που αποδίδουν πρόδηλη αντισυνταγματικότητα, στην ανομιμοποίητη μεταβολή της  λαϊκής βούλησης. Δεν επιθυμώ να επεκταθώ σε αυτό το θέμα, τουλάχιστον όχι σε αυτή μου την επιστολή.

Ωστόσο, τώρα, μόλις 6 μήνες μετά από εκείνο το αξιέπαινο «ναι», προτείνετε και ήδη οδηγείτε όλους τους δικηγόρους της χώρας σε αποχή –και δη, διαρκείας- επειδή ακριβώς ήρθε η ώρα των μεταρρυθμίσεων, στις οποίες πριν από 6 μήνες είπατε εκείνο το τολμηρό, αξιοθαύμαστο και περήφανο «ναι».

Γνωρίζω ότι δεν πάσχετε από διπολική διαταραχή. Ουδόλως θα ήθελα να αποδώσω στην προγενέστερη εκείνη θέση Σας, τον χαρακτηρισμό της «σημαίας ευκαιρίας» και πάντως, σε καμία περίπτωση –και παρακαλώ, αυτό να τονιστεί- δεν συναρτώ εκείνη την τόσο ευρωπαϊκή και προσήκουσα θέση Σας, από καμία εξάρτηση, κομματική, πολιτική, οικονομική ή/και συνδικαλιστική. Προς Θεού, δεν θα τολμούσα ποτέ μια τέτοια ύβρη.

Σας γράφω τούτη την επιστολή, διότι στον παρόντα χρόνο αδυνατώ να συλλάβω το μεγαλείο της σκέψης και της δράσης Σας. Ομολογώ ότι το σύνολο της συνδικαλιστικής μας δράσης στέκεται πολύ πάνω από τη δική μου φτωχή διανόηση και για το λόγο αυτό, Σας απευθύνω προκαταβολικά την ειλικρινή απολογία μου. Αντιλαμβάνομαι ως εγγενή αδυναμία μου, να είμαι πεισματάρης και αργός στην αντίληψη και σε αυτές τις αιτίες αποδίδω την επιμονή μου να διαμαρτυρηθώ εγγράφως για αυτή την όλως πρόσφατη συνδικαλιστική μας θέση.

Βλέπετε, τη θεωρώ πισωγύρισμα. Δηλαδή, τώρα δεν θέλουμε να είμαστε στο σκληρό πυρήνα της Ευρώπης; Δεν συντασσόμαστε με την Ευρώπη και το Ευρώ; Θέλουμε να παραμείνουμε μια μπουρζουαζία του Ευρωπαϊκού Νότου; Θέλουμε να διατηρήσουμε σε ισχύ και λειτουργία το κακέκτυπο της σοβιετίας, όπως χαρακτηρίζει τη χώρα μας ο κος Τζήμερος ή ο κος Μπογδάνος;

Ναι, ναι, καταλαβαίνω απόλυτα ότι τόσο καιρό που έβγαιναν σωρηδόν οι διαταγές πληρωμής αυτό σήμαινε πρόσθετη εργασία για εμάς, καταλαβαίνω ότι ο νόμος 3869/2010 (ας τον λέμε Νόμο Κατσέλη, για συντομία) ήταν πρόσθετη δικηγορική ύλη, καταλαβαίνω ότι οι μεταρρυθμίσεις ήταν καλές, αφού, μέχρι τώρα, αφορούσαν και επιρρίπτονταν στους άλλους.

Αλλά, κε Πρόεδρε, με θλίβει και με τρομάζει η αντίδρασή Σας αυτή! Ξέρετε, εγώ είμαι άνθρωπος αξιόπιστος. Είμαι άνθρωπος με πάγιες θέσεις και σχεδόν αμετακίνητα συντηρητικός. Θέλω ασφάλεια. Θέλω Ευρώπη. Θέλω ευρώ. Θέλω σκληρό ευρωπαϊκό πυρήνα. Για να το περιγράψω εικονοκλαστικά, είμαι ο κυρ Παντελής, στο τραγούδι του Πάνου Τζαβέλα.

Πολύ φοβάμαι ότι με την αποχή μας αυτή, είμαστε ανακόλουθοι απέναντι σε όλα όσα αγωνιστήκαμε να πετύχουμε τον περασμένο Ιούλιο. Διακυβεύουμε την Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, διακυβεύουμε το ευρώ, διακυβεύεται η ίδια μας η αξιοπιστία, απέναντι στην Ελληνική κοινωνία.

Για τους λόγους αυτούς κε Πρόεδρε, παρακαλώ πολύ, να μείνετε συντεταγμένοι στην θέση που με τόση περηφάνια είχατε εκφράσει για εμάς, χωρίς εμάς, τον περασμένο Ιούλιο. Παρακαλώ να λάβετε εκείνες τις πρωτοβουλίες, με τις οποίες θα διασφαλιστεί ότι θα ανοίξουν τα ΑΤΜ, ότι θα μείνουμε στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης και στο ευρώ.

Κάνετε Εσείς αυτό που πρέπει, κε Πρόεδρε και μην ανησυχείτε για τις ασφαλιστικές μου εισφορές. Γνωρίζατε εξ αρχής ότι το «ΝΑΙ» της υποτέλειας είχε συνέπειες. Γνωρίζατε εξ αρχής ότι το «ΝΑΙ» της υποτέλειας θα είχε «θύματα».

Κι Εσείς αποδεχτήκατε πριν από 6 μήνες, να είμαι κι εγώ ένα από αυτά. Δεν πειράζει, κε Πρόεδρε. Αρκεί που μείναμε ευρώ. Αρκεί που κάποιοι έχουν ευρώ. Και βέβαια, ευτυχώς που μείναμε στο σκληρό πυρήνα της Ευρώπης. Δεν αντέχω καν στην ιδέα της μαλακής περιφέρειας…
Κόρινθος, 12 Ιανουαρίου 2016
Με απεριόριστη εκτίμηση

Μάριος Μαρινάκος



ΥΓ: Η επιστολή απευθύνεται σε έναν φανταστικό Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή/και γεγονότα είναι εντελώς τυχαία.

2 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

de jure app