Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Η ένσταση αοριστίας της τράπεζας στη δίκη της ανακοπής

Με τον προτεινόμενο ισχυρισμό επιχειρείται να αντιμετωπιστεί η ένσταση αοριστίας, την οποία  με μεγάλη ένταση προτείνουν τα πιστωτικά ιδρύματα στις δίκες ανακοπών, ιδίως όταν δεν υπάρχει οικονομική τεχνική έκθεση, σχετική με την πίστωση και δεν διαβλέπεται ως πιθανή η διενέργεια δικαστικής πραγματογνωμοσύνης.

Σε πάρα πολλές περιπτώσεις η εν λόγω ένσταση γίνεται δεκτή από τα δικαστήρια (δυστυχώς, μάλλον κατά παράβαση του Νόμου, όπως θα δείτε στο κείμενο) με αποτέλεσμα μια, επί της ουσίας, νομιμοποίηση των παράνομων, καταχρηστικών, παραπλανητικών, αθέμιτων ή/και επιθετικών εμπορικών πρακτικών των πιστωτικών ιδρυμάτων.

Με τον προτεινόμενο ισχυρισμό, συγκεκριμενοποιείται η ζημία, την οποία υφίσταται ο εκάστοτε καταναλωτής/δανειολήπτης, όχι σε ύψη επιμέρους κονδυλίων αλλά σε εντελώς διαφορετικής φύσεως διπλή ζημία: 

Πρώτον, λογίζεται ως ζημία ο μηχανισμός διαμόρφωσης του χρεωστικού υπολοίπου, δηλαδή η διαδικασία του υπολογισμού του και όχι το υπόλοιπο καθ' αυτό. Έτσι, σε περίπτωση που η διαδικασία διαμόρφωσης του υπολοίπου κριθεί παράνομη, το εκάστοτε φερόμενο ως χρεωστικό υπόλοιπο, που προέκυψε από την λειτουργία αυτού του μηχανισμού, στερείται νόμιμου ερείσματος. Κατ' αποτέλεσμα, εφόσον ο μηχανισμός παραγωγής του χρέους κριθεί παράνομος ή/και καταχρηστικός, δεν είναι νόμιμο και δυνατό να ζητηθεί η καταβολή του με την έκδοση Διαταγής Πληρωμής.

Δεύτερον, ως ζημία λογίζεται και η ίδια η έκδοση της Διαταγής Πληρωμής, κατά το μέρος που επιχειρείται η άσκηση δικονομικών και ουσιαστικών δικαιωμάτων και η παραγωγή εννόμων αποτελεσμάτων, από την λειτουργία του ως άνω παράνομου μηχανισμού διαμόρφωσης του ύψους της οφειλής. Με τον τρόπο αυτό ενδέχεται άλλωστε να ενεργοποιούνται και οι σχετικές διατάξεις για την τετελεσμένη απάτη στο ακροατήριο και σε βάρος του δανειολήπτη, ενώ όπου συναντάται υπέρβαση επιτοκίου ή/και υπολογισμός τόκου επί έτους 360 ημερών, δεν θα πρέπει να αποκλείεται και ο καταλογισμός τοκογλυφίας.

Με τον προτεινόμενο τρόπο, κατά την άποψή μου, δεν απαιτείται ειδικότερη αναφορά κονδυλίων, καθόσον, εν προκειμένω, πλήττεται ο μηχανισμός παραγωγής του χρέους, δηλαδή η αιτία της πληρωμής και όχι το ύψος του καθ' αυτό.

Ακολουθεί το κείμενο του ισχυρισμού, με την υπόμνηση ότι όλα όσα γράφονται εδώ δεν αποτελούν πανάκεια, αλλά επιδέχονται με ευχαρίστηση βελτιώσεις, με την ελπίδα για ταχεία μεταστροφή της νομολογίας, ώστε να συμβαδίζει με τον Νόμο και το Δίκαιο και τέλος με την ευχή για καλή επιτυχία σε όσες και όσους την μεταχειριστούν. 
  



Για όποιον χρειάζεται το κείμενο σε επεξεργάσιμη μορφή, ώστε να κάνει τις δικές του προσθήκες, διορθώσεις ή οτιδήποτε άλλο, μπορεί να το κατεβάσει από εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

de jure app