Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

ΕΡΤ: Αφορμή για μια κοινωνική συμφωνία


Αναδημοσιεύω το σχόλιο το Γιάννη Κότσιρα για την ΕΡΤ, γιατί το βρήκα πολύ εύστοχο, σωστό και πάνω απ' όλα ΔΙΚΑΙΟ. Τολμώ μόνο να προσθέσω, λίγο πιο κάτω, ένα δικό μου σχόλιο για τα όσα συμβαίνουν σήμερα.

Ακολουθεί το σχόλιο του Γιάννη Κότσιρα.

=======================================

Ανόητε χαιρέκακε...

Στο δρόμο ακόμη 3.000 άνθρωποι.
Τέλος τα μεροκάματα για ακόμη 3.000 οικογένειες.
Λες πως σε ενοχλούσε που πλήρωνες 4€ το μήνα την ΕΡΤ στο λογαριασμό σου επειδή δεν την έβλεπες. Οπότε καλύτερα να την κλείσουν.
Για να το διευρύνω λίγο αυτό.
Κι εγώ δεν πήγα ποτέ στην Κάρπαθο αλλά τους δρόμους και από δικά μου χρήματα τους έκαναν. Να μην τους έκαναν λοιπόν αφού δεν τους είδα και ίσως να μην τους δω ποτέ.
Και το νερό που πίνει το παιδί σου στο δημόσιο σχολείο να το κόψουν.
Πληρώνεται και από μένα αλλά εγώ δεν έχω παιδί να πίνει από αυτό.
Γιατί να το πληρώνω λοιπόν;
Και τον Στρατό; Τον στρατιωτικό ποιος τον πληρώνει; Γιατί να τον πληρώνω αφού δεν είμαστε σε πόλεμο; Να τον καταργήσουν. Να τους απολύσουν όλους και άμα μας την πέσουν, βλέπουμε.
Και τους Πυροσβέστες. Να τους απολύουν το χειμώνα. Μόνο το καλοκαίρι να τους πληρώνω.
Γιατί; Άσε που άμα μένεις στην πόλη τι σε νοιάζει για το δάσος. Ας καούν όλα. Γιατί να πληρώνω κι εγώ που μένω στην πόλη;
Και το δημόσιο ιατρείο που φτιάχτηκε στη Λέρο, να μην το έκαναν ποτέ.
Αφού κι εγώ πλήρωσα γι αυτό και ίσως να μην το χρειαστώ ποτέ.
Και το σχολείο που έγινε στην Ορεστιάδα, να μην το έχτιζαν.
Γιατί να πληρώνω κι εγώ ένα σχολείο, που δεν θα δω ούτε εγώ, ούτε το παιδί μου.
Άσε που δεν έχω παιδί. Κι άμα δεν κάνω; Γιατί να πληρώνω εγώ για τις σπουδές των παιδιών;
Και το παιδί του γείτονα που σώθηκε από την άρρωστη καρδιά του στο δημόσιο νοσοκομείο;
Από τις ασφαλιστικές εισφορές που έδινα και εγώ, σώθηκε. Να μην σωζόταν.
Αφού δεν το γνώριζα και ίσως να μην το μάθω ποτέ.
Και αν σου φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά, μην χαμογελάς γιατί είναι και αυτά στο πρόγραμμα.
Θα συμβούν και μάλιστα γρήγορα.

Η ΕΡΤ αγαπητέ χαιρέκακε δεν είναι ένα κανάλι.
Είναι άνθρωποι. Εργαζόμενοι.
Φίλοι. Γείτονες. Συμμαθητές. Γονείς. Συγγενείς.
Όπως ήταν οι χαλυβουργοί, οι εργαζόμενοι στα κλωστοϋφαντουργεία, στα ναυπηγεία, οι χιλιάδες απολυμένοι σε ιδιωτικές εταιρίες που έκλεισαν.
Κι εσύ χαίρεσαι...
Να χαίρεσαι λοιπόν με την κατάντια σου.
Και να μην παραξενευτείς άμα αδιαφορήσω όταν απολυθείς.
Ούτε καν να διαμαρτυρηθείς.
Γιατί δεν θα αφορά εμένα η απόλυσή σου.
Δεν θα αφορά εμένα η εξόντωσή σου.

Είναι αδιανόητη η φίμωση της ΕΡΤ.
Είναι αδιανόητη αυτή η συμπεριφορά της κυβέρνησης.
Είναι αδιανόητη η δική σου απάθεια.
Είναι αδιανόητη αυτή η χαρά σου για την εξόντωση 3000 οικογενειών!
Κι όμως, εγώ δεν θα χαρώ με την δική σου εξόντωση.
Θα παλέψω για σένα ακόμη και την ώρα που εσύ χαίρεσαι με τον πόνο του άλλου.

Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους της ΕΡΤ.
Αλληλεγγύη σε όλους τους εργαζόμενους.
Τους άνεργους, τους άστεγους.
Αλληλεγγύη σε όλους τους συνανθρώπους μας.
Κι αν δεν σε απασχολούν οι υπόλοιποι, σκέψου έστω το τομάρι σου.
Κάποια στιγμή θα χρειαστείς βοήθεια...
Ας έχεις κάπου να τη ζητήσεις...
Γιατί τότε δεν θα χαίρεσαι.

Ανόητε χαιρέκακε!

Γιάννης Κότσιρας

Πηγή: http://yianniskotsiras.blogspot.gr/2013/06/blog-post.html

===================================================

Σχόλιο δικό μου: 
Ασφαλώς, συντάσσομαι με τον Γιάννη Κότσιρα.

Αλλά νιώθω κι εγώ με τη σειρά μου ότι αυτή την ώρα πρέπει να ξεκαθαριστεί κάτι, με τρόπο σαφή, στο διηνεκές του επερχόμενου χρόνου.

Με τόση συμπαράσταση δίπλα σας, εσείς, κυρίες και κύριοι της ΕΡΤ, μην ξαναγυρίσετε την πλάτη στον λαϊκό αγώνα από όπου κι αν προέρχεται αυτός.

Τώρα, ενόψει της επίθεσης που δεχτήκατε, στεκόμαστε όλοι δίπλα σας και αντιστεκόμαστε στην κυβέρνηση.

Ξέρουμε ότι είναι ζήτημα χρόνου να βάλει τους γνωστούς πραιτοριανούς της (βλέπε ΜΑΤ) να επιτεθούν στους πολίτες που διαμαρτύρονται για τις δικές σας απολύσεις και για το κλείσιμο της ΕΡΤ.

Αλλά είμαστε εκεί και δίνουμε τον αγώνα μαζί σας.

Τόσο καιρό όμως, που οι πολίτες δίνουν τη μάχη σε δρόμους και πλατείες, τόσο καιρό που η Κερατέα φλεγόταν, τόσο καιρό που η Ιερισσός μάχεται μόνη της ενάντια στους διεθνείς χρυσοθήρες, εσείς γυρίζατε την πλάτη, προφασιζόμενοι ότι δέχεστε κι εκτελείτε εντολές.

Μόνο τώρα, τις τελευταίες μέρες άκουσα εκπροσώπους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να μιλούν μέσα από τις συχνότητές σας (η επιλογή του πολιτικού φορέα είναι τυχαία, αλλά μου έκανε εντύπωση που τώρα μόνο τον θυμηθήκατε). 

Μόνο τώρα, τις τελευταίες μέρες άκουσα πέρα από τις "ειδήσεις" την κριτική σας στάση απέναντι στις κυβερνητικές επιλογές. 

Μόνο τώρα άνοιξαν τα στόματα, για όσα ανόσια συμβαίνουν πίσω από τους τοίχους του Ραδιομεγάρου. 

Τόσο καιρό, σωπαίνατε.
Προφανώς, γιατί καιγόταν το σπίτι του γείτονα...

Το μέσο που υπηρετείτε, όμως, είναι δημόσιο.
Είναι του λαού.
Στο όνομα αυτού λειτουργείτε.
Αυτός σας πλήρωνε και σας πληρώνει.
Αυτός σας στηρίζει τώρα στα δύσκολα.
Και αυτός θα συνεχίσει να σας στηρίζει.

Αυτό το λαό ΟΦΕΙΛΕΤΕ να τον στηρίζετε κι εσείς, λοιπόν, εφεξής.
Και οφείλετε αυτό να μην το ξεχάσετε ποτέ εφεξής.

Γιατί αν συμβαίνει κάτι, σήμερα, σημαντικότερο από τη συμπαράσταση, αυτό είναι η ΥΠΕΡΒΑΣΗ. 

Ο λαός, σήμερα υπερβαίνει το όποιο (ομολογουμένως, αμαρτωλό) παρελθόν της ΕΡΤ και στέκεται δίπλα σας, τείνοντας το χέρι για μια νέα, ιστορική, κοινωνική και πραγματική συμφωνία του ίδιου του λαού με το μέσο της ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας του.

Σήμερα δομείται μια ιστορική κοινωνική συμφωνία.
Συμφωνία αλληλεγγύης και αμοιβαίας εμπιστοσύνης.

Αυτό που συμβαίνει σήμερα, ΟΦΕΙΛΕΤΕ να μην το ξεχάσετε ποτέ, εφεξής.
ΟΦΕΙΛΕΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΤΕ ΠΟΤΕ, ΕΦΕΞΗΣ. 

Γιατί, διαφορετικά, την επόμενη φορά, δεν θα είναι κανείς δίπλα σας.
Απλά, θα κάνουμε ζάπινγκ για να φύγει το μαύρο απ' την οθόνη...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

de jure app